Kot bombajski

Kot Bombajski jest niezwykle ceniony za swoje połyskujące, czarne jak węgiel futro.

Informacje:
budowa ciała - Jest to smukły, umięśniony kot z prostym grzbietem i długimi, szczupłymi nogami.

sierść - Zarówno Bombajski Czarny jak i Azjatycki jednolity występują w kolorach: niebieskim, liliowym, rudym,       

kremowym, karmelowym i morelowym w odmianach standardowych i posrebrzanych. Te same kolory (z      wyjątkiem morelowego) są uznawane jako kolory szylkretowe.

usposobienie -  Opanowany, dostojny Kot Bombajski jest kochającym towarzyszem i wymaga poświęcenia mu  uwagi.

pielęgnacja - Sporadyczne szczotkowanie jest wszystkim co potrzebne, aby jego sierść dobrze wygłądała.

Źródło: wikipedia.org

Kot burmilla

Burmilla - rasa kotów z grupy azjatyckiej (ang. Asian Group). Nazywany jest również kotem azjatyckim cieniowanym (srebrzystym)(ang. Asian Shaded). Końcówki włosów kotów tej rasy, ok. 1/8 długości włosa, mają ciemniejsze zabarwienie, powodując złudzenie aureoli dookoła sylwetki.

Charakter - Zachowanie - średnio aktywny, czuły, towarzyski

Wygląd :

        Głowa - zaokrąglona z szeroko rozstawionymi uszami i oczami

        Oczy - duże trochę skośne

        Uszy - zaokrąglone na końcach szerokie u nasady

        Sierść - krótka, gęsta, szaro biała z czarnymi pręgami

Źródło : wikipedia.org

Kot abisyński

Kot abisyński – jedna z ras kotów zaakceptowanych przez FIFe

Wygląd - Średniej wielkości kot, smukły, doskonale umięśniony, o migdałowych oczach. Sierść krótka, z niewielka ilością podszerstka. Waga od 2,5 do 5 kg.

Ogon - Długi, szeroki u nasady, zwężający się ku końcowi, ostro zakończony.

Głowa - Początkowo miała małe, osadzone na szczycie głowy uszy i niewielkie, okrągłe oczy. Obecnie uszy abisyńczyków są bardzo duże, szerokie u podstawy, lekko zaokrąglone na końcu. Na tylnej części ucha charakterystyczny rysunek sierści "odcisk kciuka Mahometa". Uszy razem z podbródkiem powinny tworzyć kształt trójkąta równobocznego. Oczy duże, o migdałowym kształcie z wyraźną obwódką w kolorze tickingu.

Sylwetka - Bardzo elegancka, smukła, proporcjonalna. Cztery podstawowe odmiany kolorystyczne to:

• dziko umaszczony (według FIFe - ABY n, według CFA - ruddy) - tułów rudobrunatny z czarnym tickingiem, podszerstekciemnobrzoskwiniowy lub ciemnopomarańczowy; pięty, koniec ogona, poduszki - czarne, nos z różowy z czarną obwódką
• sorrel (według FIFe - ABY o, według CFA - red) - tułów miedzianorudy z czekoladowo-brązowym tickingiem i ciemnobrzoskwiniowym podszerstkiem, poduszki i nos różowe
• niebieski (według FIFe - ABY a, według CFA - blue) - rozcieńczona barwa odmiany dziko umaszczonej;
• beżowo-płowy (według FIFe - ABY p, według CFA - fawn) - rozcieńczona odmiana sorrel

Odmiany te występują także w odmianach srebrzystych, wtedy podszerstek jest srebrzystobiały, zaś kolor tickingu pozostaje bez zmian.

Charakter - Kot abisyński jest bardzo towarzyski, łatwo nawiązuje kontakt zarówno z człowiekiem, jak i z innymi zwierzętami. Lekki, zwinny i ruchliwy jest doskonałym towarzyszem dla dzieci i dorosłych. Jego niespożyta energia i ciekawość powodują, że daje się sprowokować do każdej zabawy. Uczy się aportować drobne przedmioty i bawić małymi piłeczkami. Ponieważ jest bardzo ciekawy, wszędzie towarzyszy człowiekowi, sprawdzając, co się dzieje. Ze względu na łatwość kontaktu i całkowity brak agresji w krajach skandynawskich kot abisyński jest wykorzystywany do felinoterapii dzieci i dorosłych.

Źródło: wikipedia.org

Kot cymric

Cymric (inna nazwa: długowłosy Manx) – rasa kotów powstała w Kanadzie lub USA. Istnienie długowłosych Manksów nie od razu zostało zaakceptowane.

Wygląd - Cymric różni się od Manksa długością sierści i "zaokrąglonymi" kształtami. Odmiany barwne są identyczne jak u ich krótkowłosych kuzynów.

Charakter - Koty tej rasy są umiarkowanie aktywne i inteligentne, lubią się bawić. Cymric żyje w zgodzie z innymi zwierzętami, jest przyjacielskim kotem o cichym głosie.

Źródło: wikipedia.org

Kot balijski

Koty balinese (kot balijski) - rasa kotów powstała przypadkowo, przez mutacje w miotach kotów syjamskich. Pierwsze koty tej rasy zwano syjamskimi długowłosymi, lecz dla odróżnienia tradycyjnych kotów syjamskich stworzono nazwę "balinese".

Wygląd :

Budowa ciała: kot długi, wysmukły i muskularny.

Głowa: w kształcie idealnego trójkąta równobocznego bez wklęsłości w okolicy wąsów.
Oczy: w kształcie migdała, idealnie niebieskie, ustawione skośnie względem kanału nosowego.
Uszy: duże, szerokie u nasady szeroko rozstawione.
Okrywa włosowa: delikatna, lśniąca i jedwabista przylegająca do ciała
Ogon: długi i cienki.

Charakter - Są to koty przywiązujące się do właściciela, towarzyskie, lubią się bawić. Pochodzenie syjamskie nadało im charakter zdecydowany, wrażliwy, ekstrawertyczny i bardzo głośny. Jest dostosowany do przebywania w mieszkaniu, ale bywa zaborczy i domagający się uwagi ze strony swego pana. Ma charakter pogodny, żywiołowy i lubi zabawę.

Pielęgnacja - Sierść pozbawiona podszycia, nie sprawia szczególnych kłopotów. Balinese jest jednak wrażliwy na skoki temperatury i zimno, dlatego lepiej trzymać go w domu. Żeby uniknąć nadwagi, do której koty orientalne mają skłonności, dobrze jest zwracać uwagę na dietę.

Źródło: wikipedia.org

Kot sfinks

Sfinks (kanadyjski bezwłosy) – rasa kotów. Przeważnie sfinksy w Ameryce i Europie pochodzą od kanadyjskiego kota domowego, któremu w 1962 w wyniku samoistnej mutacji urodziły się dwa łyse młode.

Charakterystyczne cechy sfinksa 

• wygląda na bezwłosego, w dotyku gorący i delikatny
• dopuszczalne jest bardzo krótkie owłosienie na nosie, uszach, ogonie (u samców na jądrach)
• uszy duże, odstające
• oczy (kształtu cytryny) skośne do góry w kierunku uszu
• głowa smukła, dłuższa niż szersza
• nos i kości policzkowe mocno zarysowane
• dobrze zbudowane ciało, średniej budowy, z szerszą klatką piersiową
• sfinks ma długie łapy i ogon w porównaniu do innych ras

Budowa - Kot posiada bezwłosą skórę przypominająca w dotyku zamsz i delikatny meszek na pyszczku, uszach, stopach, ogonie i grzbiecie.

Ciało mają średnich rozmiarów, dość wydłużone, z szeroką, dobrze wykształconą klatką piersiową i silnie uwydatnionym brzuchem, co wywołuje wrażenie jakby zawsze były najedzone. Są dobrze umięśnione i mają mocną budowę kości. Kończyny mają właściwe proporcje w stosunku do reszty ciała, również są dobrze umięśnione, tylne nieco dłuższe od przednich. Zakończenie łap jest owalne z długimi i wysmukłymi palcami, opuszki łap sfinksów są silniej rozwinięte niż u przedstawicieli innych ras.

Głowa jest średniej wielkości o kształcie spłaszczonego klina z harmonijnymi zaokrągleniami (kształt przypomina cytrynę). Nos jest średniej długości z silnym zagłębieniem u nasady. Oczy duże i szeroko rozwarte są ustawione lekko skośnie i w dużej odległości od siebie. Powinny być zielone lub brązowe jak orzechy laskowe. Uszy są duże i sterczące, szerokie u nasady i szeroko otwarte. Powinny być osadzone nie za wysoko i nie za nisko, w miarę możliwości nieowłosione, zwłaszcza wewnątrz małżowiny usznej.

Skóra sfinksów jest w dotyku ciepła, w niektórych miejscach, takich jak okolice barków, stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, wyraźnie pofałdowana. Im więcej sfinks ma fałd na skórze, tym cenniejszy jest dla hodowli. Szczątki futra na końcu ogona lub na brzuchu są dopuszczalne. Większość sfinksów wcale nie ma wąsów, u niektórych są ich resztki.

Sfinksy są bardzo płodne, jednak wychowanie potomstwa wymaga dużego zaangażowania hodowcy.

Źródło: wikipedia.org

Kot nebelung

Nebelungi to półdługowłosa odmiana rasy rosyjski niebieski. W hodowlach kotów rosyjskich niebieskich czasem pojawiały się długowłose kocięta. W latach 80 w Stanach Zjednoczonych urodził się kocurek. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to że kot ten przypominał kota rosyjskiego niebieskiego, a jego rodzicami byli: domowa kotka i kocur podobny do rosyjskich niebieskich. Kotek otrzymał na imię Siegrfried. Siegrfried był długowłosy i niebieski. Jego właścicielka powtórzyła eksperyment... i udało się! Urodziły się dwie półdługowłose kotki. Jedna z nich była niebieska i dostała na imię Brunhilde. Właścicielka Siegrfrieda i Brunhilde jeździła na różna wystawy i pokazywała swoje koty. Obecnie nebelungi stają się coraz bardziej popularną rasą.

Wygląd nebelunga - Nebelungi są średniej wielkości, muskularne i pełne gracji. Ich łapy są długie i owalnie zakończone. Długi ogon nebelunga ma lekko zaokrągloną końcówkę. Nieco spłaszczona głowa jest osadzona na smukłej szyi. Czoło oraz prosty nos tworzą kąt wypukły. Uszy są duże, delikatne i skierowane do przodu. Nebelungi mają szeroko rozstawione, zielone oczy o kształcie migdałów. Futro jest niebieskie, z srebrzystym połyskiem.

Charakter rasy - Nebelungi są trochę nieufne, ale lubią zabawy.

Źródło: wikipedia.org

Kot japoński

Kot japoński bobtail - rasa kotów krótko-ogonowych (z jęz. angielskiego bobtail znaczy krótko obcięty ogon). Krótki ogon jest efektem mutacji genetycznej spowodowanej uzewnętrznieniem genów recesywnych.

Budowa ciała - Tułów długi, dobrze umięśniony. Bardzo krótki ogon, zakrzywiony lub zawinięty o długości do 10 centymetrów. Trójkątna głowa z wysokimi kośćmi policzkowymi. Duże uszy. Oczy owalne, szeroko osadzone, duże, skośne w kierunku uszu. Waga od 2,5 do 4 kg.

Ubarwienie - Tradycyjne odmiany to: biała, czarna, ruda, dwubarwna, szylkretowa i tzw. mike (jap. 三毛 trzy futra) czyli łaciate, z przewagą łatek na głowie, ogonie i nogach. Może też występować w innych kolorach. Motywy na sierści powinny być wyraźne i intensywne. Barwy oczu uzależnione od koloru sierści.

Typ sierści - Bez podszycia. Krótkowłose mają sierść jedwabistą. Występują także odmiany długowłose. Na karku i nogach często dłuższe włosy.

Pielęgnacja - Linieje nieznacznie. Dla każdego typu sierści zaleca się sporadyczne szczotkowanie.

Źródło: wikipedia.org

Rasy kotów

– jeden ze sposobów klasyfikacji kotów domowych. Kot uważany jest za kota danej rasy, jeżeli spełnia wszystkie cechy określone dla tej rasy. Na świecie istnieją różne organizacje rejestrujące i poświadczające rodowody, jednak tylko te zrzeszone w World Cat Congress wystawiają w pełni honorowane na całym świecie rodowody. Tylko trzy procent kotów to koty rasowe, a jeszcze mniejszy odsetek z nich nadaje się do prezentacji na wystawach. Rodowód zaświadcza, że kot należy do kotów rasy przez pokazanie co najmniej czterech pokoleń hodowlanych. Sama koncepcja ras kotów jest stosunkowo nowa. Jeszcze dwieście lat temu koty nie były klasyfikowane, dziś znanych jest około sto ras kotów. Odmiana kota domowego może być również określona przez właściwości inne niż rasa, takie jak: kategoria, odmiana i grupa barwna.

Kategorie ras według FIFe (Międzynarodowa Federacja Felinologiczna)

• Kategoria I – koty perskie i egzotyczne (np. perski)

• Kategoria II – koty półdługowłose (np. Maine Coon)

• Kategoria III – koty krótkowłose i somalijskie (np. rosyjski niebieski)

• Kategoria IV – koty syjamskie i orientalne (np. syjamski)

Źródło: wikipedia.org

Hejka!

Zapraszam na mojego nowego bloga o kotach.

~Emily